Henüz birlikte kamp yapmış olmasak da, birebir tanışma şansına sahip olduğum, gördüğüm en enerji dolu insanlardan biri Alper Kaya. Gezgin Çekirge adına yakışır, fotoğraflarda da görebileceğiniz gibi yerinde duramayan bir doğa delisi. Kendisine vakit ayırıp hayatını benimle paylaştığı için teşekkürlerimi sunuyorum.

#gezgincekirge – Alper Kaya hakkında

Kısaca kendinden bahseder misin?

18 Ocak 1984 yılında İstanbul Bakırköy’de dünyaya gözlerimi açtım. Orta okulda, hayatıma patenin girmesiyle giyinişim, duruşum, hayata bakışım değişmeye başlamıştı. Lisede hayatıma gitar ve müzik girdi. Bir yandan bol giyinip hiphop modunda takılırken, bir yandan da rock müzik, zincirler, siyah kostümlerle kimlik kargaşası yaşamıştım 🙂 Sonra hayatıma wakeboard, snowboard, windsurf, serbest dalış, su altı avcılığı bla bla bir çok şey girdi.

Nihayetinde ilk kez bir arkadaşımla yola çıktığımda 18 yaşındaydım ve İstanbul’dan otostopla önce Alanya, sonra Antalya’ya giderek zehri kanıma enjekte etmiş oldum. Sonraları yalnız buna devam ettim. Mesleğim karaoke sistemleri kiralama üzerine (www.karaokekiralama.net). O dönem muzik grubumuzla albüm yapmaya karar verdik ve 2015 Mayıs ayında resmen Puding müzik grubumla “Pakize” albümümüzü çıkartabildik.

Aaaaa kısaca anlatacaktım değil mi? pardon 😀 Olmuyor, çok kısaltarak girmeye çalışmıştım oysaki:)  Özetle ben 4 yıl önce Jim Carry’nin  “YesMan” filmindeki karakter olmaya karar verdim. Ve ne kadar çok şeye ön yargılı olduğumu, ne kadar da çok tecrübeye arkamı dönüp HAYIR dediğimi farkettim. Çünkü YESMAN’in zehirli sarmaşık gibi inanılmaz kolları varmış meğersem. Sana çok güzel tecrübeler ve yeni bakış açıları sağlıyor. Sosyal medya da sağolsun bana bu anlamda büyük yardım sağladı. Geçen sene de kişisel hesabım dışında Gezgin Çekirge isimli bir hesap açmaya karar verdim. Teşekkür ederim sizlere ki sayfama ve bana ilgi gösterdiğiniz için.

Yola çıkma konusunda seni tetikleyen ilk duygu neydi?

Yola çıkmak 🙂 Bana kalsa yoldan hiç dönmezdim 🙂 Ben genelde plan yapmam. Kurduğum hayaller de çok hızlı gerçekleşecek cinstendir. Şu an bu sorulara cevap verirken bile birden içimden bir yol arzusu doğabilir ve röportajdan hemen sonra hep hazır olan motosiklet çantamı motoruma bağlar ve yola çıkabilirim. İşin özü birden aklıma gelir ve ertelemem.

İlk doğa gezin? ve sana neler hissettirdi?

Çocukluğuma götürdü bu soru beni 🙂 Ben Erzincan’lıyım, ama doğma büyüme İstanbul’dayım. Doğa sevgimi ailemden aldım. Daha annem bana hamileyken bile yollarda, doğada kamplardaymışız. Sonra ben doğdum, biraz büyüdüm ve ilk annemlerle köyümüze gittik. Benim için anormal bir tecrübeydi. İlk kez araba, inşaat sesi yoktu ve çok fazla kuş sesi vardı. Daha önce görmediğim büyüklükte dev kelebekler… Bir bağırıyorsun karşı dağdan sesinin yankısı sana 2 sn sonra geliyor, bir garipti heyecanlandım:) Her yerden vahşi hayvanlar çıkıyor ( yılan, keklik, tilki, bıldırcın, domuz, çakal, kokarca…) Ve gece olduğunda yeni bir şok daha yaşadım. Meğersem kutup yıldızından başka milyarlarca yıldız varmış ve gökyüzünü çılgınlar gibi aydınlatıyormuş… Çok masumdu. Heyecanım hiç bitmedi biliyor musunuz! Hala daha hep doğada olmama rağmen, bulunduğum yeri keşfetme arzusu benim nefes almamı sağlıyor olabilir.

Özgürlük senin için ne anlama geliyor?

Hiç bir şeye sorumlu olmadan istediğin an istediğin kararı alabiliyorsan özgürsündür. Ama gerçek özgürlük senin iç dünyanda olur. Paran olabilir, vaktin olabilir, sorumlulukların olmayabilir, ama bu seni her zaman özgür yapmaz. Bunlar için gerekli maddeler var 🙂

a: Kendinle barışık olmalısın
b: Kendini sevmelisin
c: Doğayı sevmelisin
d: Bütün ön yargılarından arınmalısın
e: Hayata ” Evet ” diyebilmelisin
f: Korkularınla dalga geçebilmeli ve yüzleşebilmelisin
g: Ölmekten korksan da her an ölebilecek gibi yaşamalı ve zamanı yavaşlatabilmelisin
h: Ot gibi 90 yaşına kadar yaşayacağına 40 a kadar dolu dolu yaşama felsefesini benimsemelisin (tabi dolu dolu 90 kulağa en çekici geleni:))
ı: Kimsenin hayatı mükemmel değil ama gülüp geçebilmeli ve bardağın inadına dolu yerini görmelisin

Bu bambaşka bir konu, ben girince çıkamıyorum. Maddelere siyasi özgürlükleri hiç eklemek istemedim. Burada duruyorum ama bittiğinden değil 🙂 Yani “Özgürlük” ne para, ne kariyer, ne ülken… Özgürlüğünü sadece kendi vizyonuna göre kendin yaratabilir ve şekilllendirebilirsin.

Motosikletle gezmek nasıl?

Avantajlar : Motosikletimle her yere girip çıkabiliyorum:) Trafik, park yeri sorunu yaşamıyorum. Yakıtım daha makul. Dikkat çekiyor ve gittiğim yerlerde insanlar benimle hemen sosyalleşmek istiyor. Seyahatlerde çok fazla duruyorum ve her durduğum yerde oranın kültürünü kendi halkından dinleyebiliyorum. “Arabayla olmaz mı” derseniz bu kadar samimi bir ortam oluşmuyor arabada.
Özgürlüğün dibi desem biraz argo ama bu yani 🙂

Dezavantajlar : Yağmurda uzun yol keyifsiz bir hal alabiliyor, risk artıyor. Karanlıkta vizörden dünyayı görmek bazen zorlayabiliyor. Yani özetle hava koşullarından çok fazla etkileniyoruz. Tabi bu yağmur yağdı, çek kenara anlamına gelmiyor 🙂 Ekipmanlar ne yazık ki pahalı ama özellikle uzun yola giderken donanımlı olmak zorundasınız. Ben her ne kadar herşeyimi alabiliyor olsamda aslında eşya taşımak mesele:) Arabaya yüklendiğin gibi yüklenemiyorsun. Uzun yollarımda arkama kimseyi almamaya özen gösteriyorum ama bazen şartlar bunu gerektiriyor ve arkandakinin de sorumluluğu sende bir baskı oluşturabiliyor. Her ne kadar bugüne kadar araba veya motosikletle hiç kaza yapmış olmasam da olasılıklar çok yaşadım ve motosikletle kaza yapma lüksünüz yok. Ne yazık ki açık açık Türkiye’ye özel olduğunu belirtebilirim, halkımız şoförlerimiz çoğunlukla bencil, kültürsüz ve vahşi. Motosiklette bunlar da mesele.

Herşey bir yana arabamı kullanmıyorum ben arkadaşlar. Motosiklet hayatıma girdikten sonra seyahatlerim x20 oldu. Öleceğimi bilsem bana yaşattığı bir ton tecrübe yüzünden yine motosikleti tercih ederim.

En çok hangi mevsimde doğaya kaçmayı seviyorsun?

Hmmmm. Aslında her mevsimde seviyorum desem çok mu kaçamak olur 🙂 Ama ciddiyim. Her mevsimden aldığım haz başka ama ille de seçeceksem sanırım sonbaharı seçerdim. Çünkü sonbaharı o son demlerinde ki çırpınışlarında herkes yalnız bırakıyor. Oysa ki alışık olduğum doğanın yeşil tonu sarıya dönmeye başlıyor, dökülen kuru yapraklar bir orjinal görünüyor. Ben çok beğeniyorum.

Ama ben ilkbaharı seçerdim. Çünkü karlar eriyor dereler, ırmaklar taşmış. Doğanın kendini temizlediği ve yeniden yapılandırdığı an’a tanıklık ediyorsun. Hayvanlar inlerinden çıkmaya başlamış…Mutlaka yağmur ara ara yağar ve o toprak kokusu ohh miss gibi değil mi?

Ama ben yine de Yaz mevsimini tercih ederdim. Çünkü o kadar sıcak oluyor ki havalar bir ferahlamaya, şehrin stresinden uzaklaşıp dinginleşmeye ihtiyaç duyuyorum. Bir ağacın gölgesinin verebildiği ferahlığı başka ne verebilir ki, ama öyle değil mi 🙂 Soru neydi biraz kafam karıştı benim 🙂

Gezilerini tek başına mı, yoksa arkadaşlarınla mı yapmayı tercih ediyorsun?

Aslında gezilerimi tek başıma da yapıyorum, arkadaşlarımla da yapıyorum ama açıkçası tek başıma olmaktan ben daha çok memnunum. Yani arkadaşlarımla mutsuz olduğumdan değil ama genelde arkadaşlarım benim gibi esnek bir iş hayatına sahip değiller. Bu sebeple arkadaşlarımla yolculukluklarımızı kısıtlı zaman sebebiyle ya erken bitirmek zorunda kaldık ya da çok hızlandırdık, hiç birşey anlayamadık. Ayrıca birden fazla kişi demek birden fazla görüş demek ve bu karar almayı zorlaştıran bir unsur. Az önce özgürlük dedik mesela. Ben tek başımayken kendimi özgür hissediyorum. Spontane gezmeyi severim vakit sıkıntım da yok, döndüğüm de aklımda şunu da yapsaydım dediğim birşey olmuyor. Ayrıca çok daha fazla sosyalleşebiliyor, daha dışa dönük bakabiliyor, istediğim kararları rahatlıkla uygulayabiliyor, istediğim riski alabiliyorum. Anlaşamama gibi bir sorunum kalmıyor. Tabi diğer arkadaşların birbirine verdiği destek ve güç yalnızken olamayabiliyor. Yani ikisinin de yeri farklı ama ben yalnızken daha çok gezdiğimi anlıyorum özetle 🙂

En unutamadığın gezin hangisi?

Bu bana sorulacak sorumu yahu 🙂 İlk 18 yaşımda kendi kamplarım için yola çıktım ama annemin karınından beri çadırlardayım. 32 yaşındayım ve hep yollarda kamplardayım. Unutmadığım hangisi hatırlamıyorum artık, demek unutmuşum 🙂 Ben de bu sorunun cevabı yok 🙂

Doğada hayatta kalma teknikleri ile ilgili neler yapıyorsun?

Belgesel izliyorum 🙂 Hayatta kalma üzerine 🙂 Doğada kendime ihityacım olan şeyleri üretebiliyorum. Mutlaka hazırlıklı olurum her koşula. Geçen gün kanyon sporu eğitimi aldım bir kaç ders . Artık bir kayadan iple nasıl aşağı inebileceğimi biliyorum mesela 🙂 Balık tutma teknikleri araştırıyorum 🙂 Benim geçmişim komple extreme sporlar bu arada. Yani bedensel olarak doğaya ayak uydurma konusunda çok sıkıntı yaşamıyorum.Bu soruda eror verdim 😀

Senin için doğada en vazgeçilmez ekipman hangisi?

Tabi ki Çakmak 🙂 Çünkü kampta ateş şart ve ben hala odunları birbirine sürterek ateş yakmayı beceremiyorum 🙂

Doğa fotoğrafçılığı ile ilgili bir eğitim aldın mı?

Fotoğrafçılıkla ilgili hiç bir eğitimim yok. Hatta benim bugüne kadar makinem bile olmadı. Profilimde ki fotoğrafların çoğunu cep telefonumla, diğer kısmını da aksiyon kameralarımla çektim. Fotoğrafçılıkta profesyonel olma gibi bir hedefim yok, kendi çapımda çekebildiğim fotoğraflardan ben memnunum, sadece daha kaliteli çekebilmek için bir makine almak isterdim.

Gezilerini finanse edebilmek için sosyal medyadan beklentilerin var mı?

Benim çok beklentim var 🙂 Şaka bir yana, ben sosyal medyada paylaşım yapabilmek, o gezileri yapabilmek ve tecrübe edebilmek için hatrı sayılır paralar harcıyorum. Dünya kadar sorular geliyor ve çok saçma değilse soruları yanıtlıyor ve insanlara bir hizmet veriyorum. Orada kullandığım ekipmanlarla ilgili bir çok kişi yönlendirilmek istiyor ve onlarla tecrübelerimi paylaşıyorum. İnanın başlı başına bir iş. İki gün foto paylaşmazsam beni takip eden insanlarda anında eksilmeler oluyor. Ama açıkcası param bitti. İşlerim süper gitmiyor. Yani ben sosyal medyadan seyahatlerimi finanse edemezsem o kadar çok yer tecrübe edemem. Burada da rol sponsorlara ve takip eden arkadaşlarıma düşüyor. Yarın öbür gün oradan bir şey paylaşırsam bana getirisi olabilecek şekilde bana destek olsunlar ki, ben de fayda sağlayabilmeye devam edeyim. Mesela oradan baklava satmak istersem alsınlar. Ciddi söylüyorum, bu paralar ekipman olacak, yeni yerler, yeni tecrübeler olacak ve takip eden, izleyen kitleye geri dönecek. Yani beklentim büyük ey dostlar 🙂

Müzikle de ilgin var, projelerin ve hedeflerin?

Gezgin Çekirge’de çok yansıtmamış olsam da “Puding Band” Müzik grubunda vokal gitar olarak çalışmaktayım. Geçen sene ilk albümümüz olan “Pakize” yi çıkardık. Bu sene Arpej Yapım ile anlaştık ve önümüzde ki 5 yılda 8 albümlük anlaşma yaptık. Bir yandan da bu kış sezonu ikinci albümü yetiştirme çabasındayız. Hemen hemen her akşam stüdyoda geçiyor zamanımız. Hedefimiz, kitlelere ulaşabilelim ve festivallerde, konserlerde sizlerle çok eğlenelim, eğlendirelim. Zaten hoplamalı zıplamalı bir tarzımız var. Bu sene ki anlaşmamızdan sonra biraz daha tanınırız sanırım. Derdim ün, şöhret, para değil. Sadece motivasyon, inanın. Müziği seviyorum, içimdeki enerjiyi atmayı seviyorum ama bunlar karşımda seyirci varken olabiliyor. Seyirci olması için biraz tanınmam lazım, pr için para lazım, seyirci için sevilmek, lazım bla bla … Hayat ve ironileri 🙂

Seni doğaya yönelten faktörler nelerdi?

Betonu, mutsuz insanı, zulmü, haberleri, devleti, trafiği, gürültüyü, pis havayı, kokoş ablaları, apaçi abileri, terörü, sahtekarlığı, yalanı, ihaneti, görüntüsü olup tadı olmayan domatesleri sevmiyorum,
Yetmez mi…

Tamamen doğada bir hayat sürme gibi planın var mı?

Aslında var:) Yani yakın zamanda değil ama ileri bir tarihte, yani sorumluluklarımdan kurtulduğum da, mali gücümü de toplarsam hem yaşayabileceğim, hem de misafir ağırlayabileceğim bir kamp planım var. Bir hazırlık yapmıyorum çünkü ben o gün geldiğinde her şeyi ellerimle doğada yapmak istiyorum.

Doğa gezilerin sırasında başına hiç kötü birşey geldi mi?

Aslında bir kaç tane var ama beni en çok korkutan Gebze / Ballıkayalar ‘ da kamp sonrası trekking yaparken başı boş koyunları koruması için bırakılmış Kangal köpeğinin beni tehdit olarak algılaması sonucu bana saldırması oldu.

Bir arkadaşımla (yolkafası) birlikte Ballıkayalar dağında kamp yapmıştık. Gündüz motosikletlerimizi suyun kenarına indirmeye karar verdik ama yol izin vermedi. Alternatif yol aramak için dere kenarından yürümeye başladım. Bir süre yürüdükten sonra, yol su seviyesinden 3 metre kadar yüksek bir alana çıktı. Ufukta uyuyan koyunları kaya sandım, taaki iki kangaldan biri havlayana kadar. Hemen arkasından bana doğru çok saldırgan bir şekilde koşmaya başladılar. Önce durdum, sonra geri döndüm yürümeye başladım, sonra aşırı saldırgan olunca köpekler başladım koşmaya.
Tabi kaçamadım. Ben de son anda kendimi o 3 metrelik yerden suya doğru attım.15 dakika köpekler tepemden ayrılmadı. Ben de dikenlerin arasında mahsur kaldım. Tabi heryerim yaralandı. 🙂

Vahşi hayvanlar?

Çakal , tilki , sincap , kokarca , porsuk ve yılan sayılırsa eğer çok karşılaştım ama saldırabilecek türden bir vahşi hayvanla karşılaşmadım.

Gittiğin yerlerde sana karşı tavırlar nasıl oluyor?

Beni takip edip de beni tanımayanlar; “Delimisin, o kadar yol gelinir mi?, üşümüyor musun? , korkmuyor musun? , hayatı yaşıyorsun ne güzel, are you france ” 🙂 Gezgin Çekirge ‘yi bilenler; “Fotoğraf çekinebilir miyiz? , çok kıskanıyorum , çok özeniyorum, ( bir takım motosiklet modifiye soruları) , bende katılabilir miyim ?” vb.

Doğaya çıkmak isteyen fakat cesaret edemeyen insanlara tavsiyelerin nelerdir?

Çok net, arkadaş ortamınızı değiştirin!

Son söz? 🙂

Tek başına da olur oluşumunu çok destekliyorum. Röportaj için teşekkür ederim. Umarım keyif verebilmişimdir 🙂

---

Gezgin Çekirge – Alper Kaya’nın hesapları aşağıdaki gibi. Ben çok keyif alacağınızı garanti ediyorum. Mutlaka takip edin;

http://www.gezgincekirge.com

https://www.instagram.com/gezgincekirge

https://www.facebook.com/gezgincekirge