Yolda olmayan sevenlerden biri de sevgili arkadaşım Didem Mollaoğlu. O dünyayı geziyor. Birlikte yaptığımız keyifli söyleşi, gezmek isteyen ama cesaret edemeyen bir çok kadına örnek olacaktır eminim. 11 yıldır aktif gezen biri olarak anlatacak çok şeyi var. Son gezisine 10 ay önce çıkmış hala da devam ediyor. Hadi başlayalım;

Didem Mollaoğlu – GeziZone

Anlat bakalım bu dünyayı gezme işi de nereden çıktı? 🙂

Hep aklımda olan bir şeydi ama bir türlü cesaret edemiyordum. Çalışırken 1 yıl öncesinden tüm resmi tatilleri ve yıllık izinlerimi ayarlayıp seyahat ediyordum ama ofise dönüş giderek daha sancılı olmaya başlamıştı. Çalıştığım şirkette hiç mutlu değildim ve seyahate çıkacak birikimim de yoktu. Sonra bir sabah işe gittim. İki yakın arkadaşıma;

daha fazla yapamayacağım, karar verdim para biriktirip istifa edeceğim ve seyahate çıkacağım

dedim. 5 saat sonra işten çıkarıldım 🙂

Para biriktirmeme gerek kalmamıştı. Aldığım tazminatla hayalimdeki seyahate çıkabilirdim ama 7 yıldır kirada oturduğum evimden, kedimden ayrılamadım. Eşyalarımı 2 yıl önce özenerek almıştım. Ve düzenimi bozmak çok korkutmuştu. 4 ay ne yapacağıma karar veremeden geçti. Daha sonra ev arayan bir arkadaşıma benim eve geçmesini söylemeye karar verdim. Böylece düzenimi bozmama da gerek kalmayacaktı. Arkadaşımı aramaya karar verdiğim gün ev sahibim arayıp evi satışa çıkardıklarını söyledi ve o an karar verdim. 2 haftada tüm eşyalarımı sattım, kedimi bir arkadaşıma emanet ettim, tek yön biletimi aldım ve Nepal ile yolculuğuma başladım.

Didem Mollaoğlu Kimdir?

38 yaşındayım. Samsun doğumluyum, harika bir çocukluk geçirdiğim Karadeniz Ereğli’de büyüdüm. Daha sonra üniversite için Ankara’ya gittim. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi mezunuyum. Yaklaşık 15 yıl Halkla İlişkiler sektöründe çalıştım.

Ne zamandır aktif olarak geziyorsun?

27 yaşımdan beri diyebilirim. Yurt dışına ilk kez çıktım. 2 sene İngiltere’de aupair olarak çalıştım. O dönemde İngiltere’yi ve İskoçya’nın bir bölümünü gezdim. Türkiye’ye dönünce de fırsat bulduğum her an yurt içi ve yurt dışı seyahatlerime devam ettim

Yola çıkma konusunda seni tetikleyen ilk duygu neydi?

Bilinmeyene duyduğum merak…

İlk gezini nereye yaptın, sana neler hissettirdi?

7-8 yaşlarındaydım sanırım, ailemle Marmaris’e gitmiştik yaz tatili için. Etraftata az da olsa yabancı vardı o zaman. Hayatımda ilk sırt çantalı gezgini orda görmüştüm. Nasıl hipnotize olduğumu hala dün gibi hatırlıyorum. Elimdeki el çantasını omzuma geçirip sanki sırt çantalıymışım gibi dolaşmıştım 🙂 ve o zaman “ben de böyle gezeceğim” dediğimi hatırlıyorum. Şimdi ne zaman bana çocuklar öyle hayran hayran baksa Marmaris’te hayran hayran baktığım sırt çantalılar geliyor aklıma ve hayalimi gerçekleştirebildiğim için mutlu oluyorum 🙂

Ne sıklıkta gezi yapıyorsun, genelde ne kadar sürüyor?

Çalışırken yaptığım en uzun seyahat 2 haftaydı. İlki Kuzey Amerika, ikincisi ise Transsibirya Turu. Uzun süreli seyahate çıkalı ise yaklaşık 10 ay oldu.

Gezilerini otostopla mı gerçekleştiriyorsun?

Otostopu bir kaç defa denedim. Bazen saatlerce beklediğim ve araç bulamadığım da oldu, kolayca bulduğum da. Ama daha çok toplu taşıma ile seyahat ediyorum. Avantajı kesinlikle maddi boyutundan çok yerel insanlarla tanışabilmek, aynı dili konuşamasanız bile. Dezavantajı güvenlik olabilir ama işte şans. Başınıza bir şey geleceği varsa her yerde olabilir bu.

Şu ana yakar yalnız 2 kere otostop çektim ve çok güzel insanlarla tanıştım. Yoldayım diye yemek alıp yolluk veren aileler oldu 🙂 ingilizce bilmeseler de vücut dili evrensel bir dil her şekilde anlaşıyor insan istedikten sonra 🙂

Kadın olarak gezmek biraz cesaret işi değil mi?

Dışardan bakınca çok çılgın görünüyor biliyorum 🙂 Ama başlarda benim de korkularım vardı… Zaman geçtikçe ben yola alıştım, yol bana alıştı ve gördüm ki kendini yolun akışına bıraktığında yol seni güzel deneyimlere, yerlere götürüyor.

Gideceğin yerleri neye göre, nasıl seçiyorsun?

Aslında belli bir rotam yok. Yolda şekilleniyor. Tanıştığım diğer gezginlerin ya da yerel insanların yorumlarına göre gideceğim yere karar veriyorum. Böylesi çok daha keyifli oluyor.

Şu ana kadar kaç ülke/şehir gezdin? Özellikle unutamadığın, farklı hissettiren?

Bu seyahatimde 9 ülke gezdim 10 ay içinde. Nepal, Myanmar ve Kamboçya benim için gerçekten çok özel. 3 ülkenin de ortak noktası güzel, güler yüzlü insanları. Bir de Nepal’de Annapurna Base Camp yürüyüşü yaptım. Sanırım ölene kadar o manzarayı ve yürüyüşü unutamayacağım 🙂

Konaklama için nereleri tercih ediyorsun?

Çadır ekipmanım olmadığı için maalesef henüz öyle bir tecrübem olmadı ama çok isterim olsun. Çoğunlukla hostellerde kalıyorum, bazen couchsurfin yapıyorum. Bir de tanıdık arkadaşlar da beni misafir ettiler sağolsunlar.

Gezilerinde senin için en vazgeçilmez ekipman hangisi?

Ürün sponsorum Kutup Ayısı sayesinde edindiğim ve yanımdan ayırmadığım Marmot sırt çantam, trekking de sürekli kullandığım Buff’ım ve Stanley termosum.

Buff kimi zaman kırden, tozdan kimi zaman da güneşten koruyor. Stanley termos ise sıcak ve soğuk bir şeyler içmek istediğimde imdadıma yetişiyor.

Doğa fotoğrafçılığı ile ilgili bir eğitim aldın mı?

Temel fotoğraf eğitimi aldım. Seyahatin ilk başlarında Canon 7D vardı ama çalındı. Şimdi kompakt bir kamera kullanıyorum. Panasonic ZS-100.

Gezilerini nasıl finanse ediyorsun?

Aldığım tazminatla finanse ediyorum. Şu an için sosyal medyadan bir kazancım veya bekletim yok. Ama bir fırsat çıkar ve finansal anlamda seyahatime bir katkısı olursa hayır demem 🙂

Gezmeye yönelten faktörler nelerdi?

Yeni yerler görmek, öğrenme ve keşfetme heyecanı diyebilirim.

Bir gün dönme niyetin var mı?

Dönerim ya da dönmem demiyorum. Dediğim gibi kendimi akışa bıraktım. Hayat karşıma ne getirecek merakla bekliyorum. Tek bildiğim bir şey var şehir hayatına ve kurumsal hayata dönmeyeceğim.

Gezgin olmakla ilgili en çok sevdiğin şey nedir?

Yeni insanlarla tanışmak, ama en çok da yerel insanlarla iletişim kurabildiğim yerleri seviyorum.

Çok vardır ama yaşadığın güzel anılardan birini paylaşır mısın?

Nepal’de depremde evleri yıkılan ve bir barakada yaşamak zorunda kalan bir aile ile tanışmıştım. Fakir olmalarına ve ufacık bir barakada yaşamalarına rağmen beni ağırladılar ve yemek ikram ettiler. Çok duygulanmıştım.

Tamamen gezerek bir hayat sürme gibi planın var mı?

Açıkçası yok. Ama seyahat hayatımın çok önemli bir parçası. Arada durmak ve köklenmek iyi geliyor dolayısıyla bunu sürekli yapmak benim için zorlayıcı olabilir. İlerde koşullar değişir, bunu finanse edebilecek bir gelirim olursa o zaman düşünürüm 🙂

Peki gelecek planları var mı projen ile ilgili?

Ne yolla ilgili ne de gelecek ile ilgili bir planım var. Ani yaşamaya ve bundan keyif almaya çalışıyorum. Bu yolun en büyük çıkış noktası zaten hedeflerden ve gelecek planlarından bunalmaktı. O yüzden hiç bir hedefim veya planım yok 🙂

Yola çıkmak isteyen fakat cesaret edemeyen insanlara tavsiyelerin neler olabilir?

Bir Bosna atasözü derki ‘Seyahatin önündeki tek engel kapının eşiğidir.’ Zihnimizde yarattığımız sınırları aştığınız zaman dünyanın ne muhteşem bir yer olduğunu görüyorsunuz. Bilinmeyene adım atmak, alışmış olduğunuz bize öğretilen düzenin dışına çıkmak her zaman zordur, korkutur. Ama bir kere cesaret gösterip adımınızı o eşikten attığınızda tüm korkuların ve sınırların kendi zihninizde olduğunu görüyorsunuz. Eğer gerçekten seyahat etmek istiyorlarsa az tüketsinler, kıyafet veya telefon alacaklarına, dışarda yemek yiyeceklerine paralarını birktırsinler. Dünyayı ve kendilerini keşfetsinler. Özellikle workaway, couchsurfing gibi sitelerle seyahatlerini çok daha ucuza getirebilirler. Yolda tanıştığım bir çok gezgin hostellerde, çiftliklerde çalışıp harcamalarını düşürüyor. Kimisi de youtubedaki videoları izleyip takı yapıyor ve bunları satıyor. Özetle imkansız diye bir şey yok, hele istedikten sonra insanın yapamayacağı bir şey yok 🙂

Takip etmek isteyenler size hangi adreslerden ulaşabilirler?

Aşağıdaki linklerden hesaplarımı takip edebilirler. Gezi Zone – Didem Mollaoğlu; 

• http://gezizone.com/
• http://www.instagram.com/didemmollaoglu/
• http://www.facebook.com/gezizone/

Sitedende çok güzel gezi yazıları var. Ağırlıklı hangi konularda yazıyorsun veya yazmak istiyorsun?

Sanırım nerede ne yapılırdan ziyade yol öyküleri yazmayı, kendi kişisel yolculuğumu daha çok seviyorum.

Son olarak eklemek istediklerin var mı?

“Macera tehlikeli sanıyorsan, rutini dene: Öldürücüdür.” demiş Paulo Coelho… Her ne ise hayaliniz, rutinden, şikayet ettiğiniz düzenden çıkın ve hayalinizi gerçekleştirmek için adım atın… Ve inanın o ilk adımı attıktan sonrası rutinde yaşamaktan çok daha kolay. Hayalleriniz gerçekleşmesi dileğiyle… Sevgiyle.